Kahr, zorlama, hâkimiyet anlamındaki cebr kökünden gelen ceberût, hadislerde azamet, kibriyâ, zorbalık, cebbarlık anlamlarında kullanılmıştır. Tasavvuf kavramı olarak ise mülk ile melekût âlemleri arasında veya melekût âleminin üstünde zaruretin hüküm sürdüğü âlem, Allah’ın zâtı, azamet ve celâl sıfatı anlamında kullanılmaktadır.
