İslâm, cemiyet yaşamında muhtaç ile zengin arasındaki husûmet ve hasedi bertaraf etmek, balansı muhafaza ve muhabbeti temin için; mülkten cömertliğin asgarîsi olan “zekât”ı farz kılmıştır.
İslâm kardeşliğini daha ileri bir seviyede hakikatleştirmek ve her mü’mini “ganî bir gönle sahip kılmak” için vicdânî bir zorunluluk olan “infâk”ı teşvik etmiştir.
İnfâkı da “îsâr” ile başka bir deyişle kendisi de fukara olduğu hâlde din kardeşini kendine seçim edebilme fazîletiyle doruklaştırmıştır.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Müslümanın Gönül Dünyası, Erkam Yayınları
Akşam Ezanı