Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz; ümmetinin her bireyinin cennette kendisiyle birlikte olmasını arzu ederdi. Bunun için herkese seviyesine göre nasihatte bulunurdu. Enes bin Mâlik radıyallahu anh’a şöyle emretti:
“Yavrucuğum, hiç kimse için gönlünde bir şike taşımadan başka bir deyişle içinde en küçük bir kin ve burûdet olmadan sabahlayabilir ve akşamlayabilirsen, öyle yap!.. Yavrucuğum, bu benim sünnetimdendir. Kim benim sünnetimi ihyâ ederse elbette beni sevmiştir. Kim de beni severse, benimle beraber cennette olacaktır.” Tirmizî, İlim, 16/2678
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Müslümanın Gönül Dünyası, Erkam Yayınları
Akşam Ezanı