Ebû Hüreyre”nin söylenti ettiğine göre Resûlullah sav, “Şakî bedbaht dışında kimse cehennem ateşine girmez.” emretmiş, “Ey Allah”ın Resûlü, şakî kimdir?” diye kendisine sorulunca da, “Şakî, Allah için hiçbir taatte iman ve amelde bulunmayan ve Allah için hiçbir makûsluğu günahı terk etmeyen kimsedir.” yanıtını vermiştir. İbn Mâce, Zühd, 35; İbn Hanbel, II, 349
Hz. Ali ra anlatıyor: “Bir defasında Medine”deki Bakî” Mezarlığı”nda bir cenazede bulunuyorduk. Peygamber sav yanımıza gelip oturdu. Biz de onun etrafına bir araya geldik. Elinde bir çubuk vardı. Başını dalgın bir biçimde alta doğru eğdi ve elindeki çubukla yerde çizgiler çizmeye başladı. Sonra, “Hiçbiriniz, hatta hiçbir canlı yoktur ki cennet ve cehennemdeki gideceği yer ile saîd mutlu veya şakî bedbaht olduğu evvelden yazılmış olmasın.” emretti. Sahâbîlerden biri, “Ey Allah”ın Resûlü! Öyleyse biz imanı ve ameli vazgeçip yalnız mukadderatımıza katlanmalı değil miyiz? Zira nasıl olsa saadet ehlinden olan kimse ona uygun işler yapacak; şekâvet ehlinden olan kimse de ona uygun işler yapacak.” dedi. Bunun üzerine Allah”ın Resûlü, aksine iyi ameller yapmak gerektiğine ve herkesin ne iş için yaratıldıysa onu kolaylıkla muvaffak olacağına işaretle, “Saadet ehlinden olan kimseye saadet ehlinin ameli; şekâvet ehlinden olan kimseye de şekâvet ehlinin ameli kolaylaştırılacaktır.” emretti ve Leyl sûresinin şu âyetlerini okudu: “Onun için kim elinde bulunandan verir, Allah”a karşı gelmekten kaçınır ve en hoş lafı kelime-i tevhidi tasdik ederse, biz onu en kolay olana kolayca iletiriz. Fakat kim pintilik eder, kendini Allah”a fakir görmez ve en hoş lafı kelime-i tevhidi palavralarsa biz de onu en güç olana kolayca iletiriz.” ” 1
1 Leyl, 92/5-10
Kaynak: Diyanet Hadislerle İslam
Akşam Ezanı