Tekvîr sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 29 âyettir. İsmini, birinci âyette geçen ve “dürüldü, sarıldı” mânasına gelen كُوِّرَتْ kuvviret kelimesinin masdarından alır. Mushaf tertîbine göre 81, iniş sırasına göre ise 7. sûredir.

Tekvîr, önceki peygamberlere verilen Tevrat, Zebûr ve İncil’in fazilet açısından Kur’an’daki karşılıklarından başka Resûl-i Ekrem’e s.a.s. has olmak üzere inzal edilen “mufassal” sûrelerdendir. Hz. Peygamber’in s.a.s zaman zaman namazların birinci rek‘atında Duhân, ikinci rek‘atında Tekvîr sûresini okuduğu bilinmektedir.

Resûlullah s.a.s. şöyle emreder:

“Kıyâmet gününe aynen gözleriyle görür gibi bakmak isteyen Tekvîr, İnfitâr ve İnşikak sûrelerini okusun.” Tirmizî, Tefsiru’l-Kur’an 74

Bazı tefsir kitaplarında yer alan, “Allah, İze’ş-şemsü küvvirat sûresini okuyan kimseyi amel defterlerinin açıldığı kıyamet gününde mahcup olmaktan korur” meâlindeki hadisin Zemahşerî, VI, 328; Beyzâvî, IV, 390 mevzû olduğu belirtilmiştir. Zemahşerî, I, 684 [nâşirin notu]; Muhammed et-Trablusî, II, 726

Kaynak: kuranvemeali.com

Kategori: